In de benedenzaal werd koffie gedronken door de familie van Stef en daarom zaten wij nu eens boven. De kleine zaal was versierd met vlaggetjes, de grote tafel was gezellig gedekt en er stonden allerlei versiersels klaar. (Zou het verhaal misschien over een feest gaan??) Voor iedereen was er een plakje cake (en zelfs één extra) om te versieren en heerlijk op te smikkelen.Daarna zijn we in de andere zaal liedjes gaan zingen en luisterden we naar het verhaal. Het ging inderdaad over een feest, en wel dat van koning Belsazar. Hij liet alle gouden en zilveren bekers van Gods huis halen en tijdens het feest eerden ze de afgoden. Daarmee doet hij God veel verdriet. God geeft de koning nog één waarschuwing.
Opeens schrikt de koning, wat is dat op de muur? Er schrijft een hand een tekst, maar hij kan niet lezen wat er staat. De wijzen uit zijn rijk ook niet. Dan wordt Daniël gehaald. De koning belooft hem een hoge plaats in zijn koninkrijk en allemaal cadeaus, maar dat hoeft Daniël allemaal niet. Hij vertelt de koning wel wat er staat: Mene mene tekel ufarsin. Uw koninkrijk wordt van u afgenomen koning, het zal aan de Meden en de Perzen gegeven worden. De koning bedankt Daniël en geeft hem toch de belangrijke plaats in zijn koninkrijk. Maar die nacht komen de vijanden en ze doden koning Belsazar. Hij heeft niet geluisterd naar de waarschuwing van God. Wat een erg einde. Ook een waarschuwing voor ons om naar de Heere te luisteren.
Na het verhaal hebben we met z'n allen een spel gedaan. Door met de dobbelstenen te gooien kon je een letter krijgen die bij het cijfer paste. Wie als eerste de zin 'Mene mene tekel ufarsin' had gemaakt had gewonnen. Toen het kwart over 12 was hadden we helaas nog geen volle zinnen, maar de groep van Corlinda, Sophie en Nella gingen zelf na het danken nog even door totdat ze de zin compleet hadden.Fanatieke winnaars dus!
