Daniel in de Leeuwenkuil

Hallo allemaal,

Vandaag weer een nieuw verhaal van Daniel. Maar voordat we daaraan begonnen hebben we lekker kerstliedjes gezongen en natuurlijk onze Bijbeltekst en Psalm geoefend. De Bijbeltekst moet nog even geoefend worden hoor! Lisette was afgelopen week jarig geweest en ook Juffrouw Janneke. Dus alle toeters en bellen werden weer uit de kast gehaald en hebben we ze even van harte toegezongen. Lisette heeft ook nog iets lekkers getrakteerd, bedankt Lisette! 

 

Na alle prachtige verhalen van Daniel kwamen we vandaag dan toch uiteindelijk bij het langverwachte verhaal van Daniel in de Leeuwenkuil. Super stoer verhaal natuurlijk en daar hoort ook een super stoer knutselwerkje bij.

Het verhaal begint bij koning Darius de Koning van Meden en Perzen. Hij was een vriend van Daniel en Daniel werd al snel tot onder Koning benoemd. Maar als je dan zo'n hoge functie krijgt zijn er natuurlijk altijd mensen die jaloers zijn of zelf die positie graag willen hebben bij de Koning. Daar gaan ze een stokje voor steken en halen de Koning op een lelijke manier over om een wet te maken dat iedereen alleen de Koning mag eren! Wie zich daar niet aan houd word in de Leeuwenkuil gegooid. De koning heeft helemaal niet door wat daarachter zit en gaat akkoord met het wetsvoorstel. Dan gaan de mannen Daniel overvallen in zijn huis als hij tot God aan het bidden is en nemen hem gevangen. Als Daniel bij Koning Darius komt vind de koning het heel erg om zijn vriend in de Leeuwenkuil te laten gooien maar hij kan niet anders. Een wet van Meden en Perzen staat vast en daar kan hij niks aan veranderen. Hij hoopt dat de God van Daniel hem zal beschermen.

En zo gebeurd het dat Daniel in de Leeuwenkuil word gegooid en afgesloten met een grote zware steen. Die nacht kan de Koning niet slapen en hij moet steeds aan zijn vriend denken. De volgende ochtend gaat hij snel naar de leeuwenkuil toe en roept Daniel. Gelijk krijgt hij antwoord! Daniel antwoord: God heeft een engel gestuurd en de leeuwen hebben mij geen kwaad gedaan.

De koning is helemaal opgelucht. Wat is de God van Israël toch machtig, groot, genadig en rechtvaardig. De mannen die Daniel zijn positie niet gunde werden door de koning zelf in de leeuwenkuil gedumpt!

 Want: Wie een kuil graag voor een ander valt er zelf in!

 

Na het verhaal hebben de kinderen van groep 1 t/m 4 een mooie tekening in hun dagboekje over Daniel in de Leeuwenkuil getekend en lekker wat nog gedanst op de muziek.

De kinderen van groep 5 t/m 8 zijn aan de slag gegaan met speciale stiften  om een tekst op een tegeltje te schrijven en te versieren. Ze zijn prachtig geworden!

 

 

Volgende week is het alweer de 1e Adventzondag en gaan we starten met een nieuwe serie aan verhalen.

We hopen dat jullie er weer bij zullen zijn.

 

Groetjes, Janneke, Annica, Ilze en Wilma

Een hand op de muur

Anders dan anders was het dit keer op de zondagsschool.
In de benedenzaal werd koffie gedronken door de familie van Stef en daarom zaten wij nu eens boven. De kleine zaal was versierd met vlaggetjes, de grote tafel was gezellig gedekt en er stonden allerlei versiersels klaar. (Zou het verhaal misschien over een feest gaan??) Voor iedereen was er een plakje cake (en zelfs één extra) om te versieren en heerlijk op te smikkelen.
Daarna zijn we in de andere zaal liedjes gaan zingen en luisterden we naar het verhaal. Het ging inderdaad over een feest, en wel dat van koning Belsazar. Hij liet alle gouden en zilveren bekers van Gods huis halen en tijdens het feest eerden ze de afgoden. Daarmee doet hij God veel verdriet. God geeft de koning nog één waarschuwing.
Opeens schrikt de koning, wat is dat op de muur? Er schrijft een hand een tekst, maar hij kan niet lezen wat er staat. De wijzen uit zijn rijk ook niet. Dan wordt Daniël gehaald. De koning belooft hem een hoge plaats in zijn koninkrijk en allemaal cadeaus, maar dat hoeft Daniël allemaal niet. Hij vertelt de koning wel wat er staat: Mene mene tekel ufarsin. Uw koninkrijk wordt van u afgenomen koning, het zal aan de Meden en de Perzen gegeven worden. De koning bedankt Daniël en geeft hem toch de belangrijke plaats in zijn koninkrijk. Maar die nacht komen de vijanden en ze doden koning Belsazar. Hij heeft niet geluisterd naar de waarschuwing van God. Wat een erg einde. Ook een waarschuwing voor ons om naar de Heere te luisteren.
Na het verhaal hebben we met z'n allen een spel gedaan. Door met de dobbelstenen te gooien kon je een letter krijgen die bij het cijfer paste. Wie als eerste de zin 'Mene mene tekel ufarsin' had gemaakt had gewonnen. Toen het kwart over 12 was hadden we helaas nog geen volle zinnen, maar de groep van Corlinda, Sophie en Nella gingen zelf na het danken nog even door totdat ze de zin compleet hadden.
Fanatieke winnaars dus!